اگه یک روز به عنوان یک زن دستم به یک مقام دولتی بند بشه،سعی می کنم از حقوق خودم و بقیه ی زنها در همه جای دنیا دفاع کنم ،اما بیشترین تلاشی که در زمینه ی برابری حقوق زن و مرد می کنم ،آگاهی دادن به زن هاست.
گاهی زنها به خودشون هم رحم نمی کنند.
تنها راه رسیدن به حقوق برابر این است که زنها خودشون متوجه ظلمی که قانون و عرف در جامعه و محدودیت هایی که تفکرهایی قالبی برای آنها ایجادمیکند بشوند. و این را درک کنند که نباید از قوانین ظالمانه به راحتی و سرسری گذشت ،چرا که این قانون ها روزی شاید به فرهنگ ما و عرف ما هم نفوذ پیدا کنند.
متوجه بشند که یک زندگی خوب ختم نمیشه به یک شوهر یا دوست پسر خوب.که متوجه بشند که الزاما برای زندگی زیبا نباید حتما به مرد تکیه کرد.اصلا مگه مرد دیواره که مرسومه برای ازدواج کردن می خواین یک تکیه گاه خوب براتون باشه؟ (نمی خوام بگم که شوهر نکنید و اگه شوهر کنین اِل میشه بِل میشه .من نمی گم خونه و زندگی را ول کنین ببین دنیا دست کیه .من نمی خوام بگم مردها فلان و فلانند و ما زن ها باید خودمون را از یوغ اونها رهایی بدیم و از این دست حرفای رادیکالی رایج...قطعا همه ی ما انسانها در کنار هم می توانیم زندگی خوبی داشته باشیم و همه به هم نیاز داریم .)
فشار ها و تعصب های خانواده در دوران قبل از ازدواج بر یک دختر باعث میشه که دختر به این فکر بیفتد که شاید با ازدواج کردن این فشار ها کم تر شود.و میل به استقلال در بعضی باعث می شه که یک تصور خیالی در ذهنش از زندگی متاهلی ایجاد کند.و بعدش ازدواج سنتی و بعدش فروپاشی تمام رویاها در ذهنش.
بهتره کمی پایمان را از مطبخ ها آن طرف تر ببریم.فقط می خوام بفهمیم متوجه بشیم اونور مطبخ ها،جایی هست که مردها دیوار نیستند که ما برای تکیه دادن بهشون نیاز داشته باشیم.اونور مطبخ ها باید استقلال را تجربه کرد.اونور مطبخ ها جاییه که مشغولیات ذهن ما کتاب انواع را های جذب همسر نیست .
اونور مطبخ ها جاییه که دیگه زن ها بزرگ ترین تفریحشون پاک کردن سبزی نیست.بزرگترین لذتشون جذب جنس مخالف نیست.بزرگترین خوشحالیشون شروع قاعدگی دخترشون نیست(این نشونه ای از اجاق کور نبودن اونهاست)...اونور مطبخ ها یه جاییه که از لحاظ فیزیکی اونور خونه و زندگی و آشپز خونه نیست.اونور مطبخ ها داخل همین خونه و زندگی و اشپز خونست. بلکه فقط یک نوع طرزفکر جدید نسبت به نقشتون توی خونست.اونور مطبخ ها فقط یه نگاه دیگه به مردها ،بچه ها ،مادر ها،و پدرهای شماست.اونور مطبخ ها جاییه که به زنها میگه برای رضایت مرد از راه شکمش وارد نشو.فقط به این فکر نباش که اگه غذای خوشمزه تر درست کنی می تونی به قلب همسرت راه پیدا کنی.همش به این فکر نباش که اگه دامنت را کوتاه تر کنی می تونی به چشم همسرت زیباتر بیای.گاهی وارد جامعه بشو.گاهی روزنامه بخون.گاهی یه بحث سیاسی یا اجتماعی با همسرت یا یه ببیشتر از یه رابطه جنسی بدون عشق و از روی وظیفه، لذت بخشه.بدن تو یک وسیله برای عرضه کردن خودت نیست.
